Deze week was ik weer in Nijmegen voor een afregeling van mijn Flierefluiter.... langzaam opbouwen is nog steeds het credo. Lees: comfortabel opbouwen om uit de pijn te blijven en de boel niet op te blazen. De afregeling is best heel speciaal, 'n wonder van technologisch vernuft. Een deel van je lichaam is computergestuurd, haha, bionic woman.
 |
De afregeling zelf is het best te vergelijken met het werk van een pianostemmer. Alleen er is niets te horen voor de audioloog, die moet afgaan op wat ik aangeef en op zijn ervaring. De software maakt het mogelijk om de tonen tot 8000 Hz af te stemmen op wat mijn gehoorzenuw aankan. We zien dat alle electroden van het implantaat werken.
Daarna is het tijd om alle tonen samen te horen. Elke x weer spannend. Hoe klinkt het nu? We doen een aantal oefeningen, bijvoorbeeld door te tellen tot 10, om uit te vinden hoe combinaties van klanken aanhoren. Bijvoorbeeld de s- en z-klanken zijn vaak te scherp, handmatig worden deze aangepast. Dan volgen er zinnen, zodat ik kan bepalen of het geluid ook aangenaam klinkt, denk aan galm, dofheid etc. Ook al versta ik ze niet, toch is het belangrijk om de gehoorzenuw goed te blijven stimuleren, zodat ik Flierefluiter de hele dag kan dragen. Ja, en dan zijn we inmiddels wel een uur verder.
Vervolgens worden op basis van deze gegevens de programma's voor de komende tijd ingesteld op mijn CI. Vier verschillende programma's: 1x de zojuist afgestelde tonen, 1 x zachter of het oude programma (om op terug te vallen), 1x een luider programma. Elk programma heeft een eigen volumeschaal. Deze kan ik via de afsatandsbediening instellen. Ook staat hier de omgevingsgeluid-onderdrukker aan. Het vierde programma heeft dat niet, daarmee wordt de geluidsituatie meer reëel. In verband met mijn Hyperacusis zijn we hier voorzichtig mee. Hiermee oefen ik alleen thuis, waar ik meestal de regie heb over mijn omgevingsgeluiden. En dan alleen op mijn goede dagen als er energie is. De prioriteit ligt bij het stimuleren van de gehoorzenuw en mijn hersenen gedurende de dag. Dat kost al energie genoeg, is hard werken omdat er nog geen sprake is van balans en stabiliteit.Wat ook hard werken is, is om met elk oor wat anders te horen. Vreemd, heel vreemd blijft het. Het verstaan van mensen is soms lastig. Het Flierefluitergeluid overtreft dan mijn horen van het linker oor waar ik nu mee probeer te volgen wat er gezegd wordt. Heel vermoeiend die dubbele hoorbeleving. Probeer maar eens te verstaan met 1 oor en met je andere oor tegelijk iets anders te horen. Kun je apart waarnemen wat je links en rechts hoort?
Maar eigenlijk is het ook heel bijzonder en uniek, multihoren. Maar toch hoop ik dat het snel verdwijnt en mijn oren weer samenwerken en geluiden integreren in 1x horen.Helaas is het nog steeds nodig om mijn gebruiksaanwijzing uit te leggen en te vertellen dat je ook met een CI doof of slechthorend bent. En nog onbekender zijn Hyeracusis en Tinnitus. Laat staan wat het betekent als je ze alle 3 hebt en wat de impact op je leven is. Mensen kunnen zich er geen voorstelling van maken. Het is nodig dat ik mijzelf bescherm tegen een overdosis aan geluid. Wegblijven van de pijnlijke ellende van geluidstress. Helemaal in deze revalidatieperiode. Ik wil voorkomen dat ik weer weken niets kan en opnieuw moet beginnen met de CI-revalidatie. Daarom geniet ik van de buitenlucht, de natuur en het prachtige weer (ahum, 3x doornat op een dag is echt wel genoeg). Mijn paard is mijn trouwe metgezel, zij gedijt ook het best zonder stress en is daarin mijn beste voelspriet en graadmeter. Even gewoon mens zijn, niets hoeven uitleggen... gewoon ontspannen, kunnen genieten.
Soms is al mijn oren-gedoe ook de aanleiding om eens lekker te lachen... Afgelopen week had ik een oude vriend te logeren, die meedeed aan de 4-daagse van Nijmegen. Tijd om lekker ff met elkaar bij te kletsen of stil te zijn waar nodig. Uiteraard kwam op een gegeven moment de vraag op tafel hoe het nu ging. Ik gaf een korte samenvatting van mijn Flierefluiter ervaringen van de laatste tijd en zei vervolgens: zo, dat is weer genoeg, ander onderwerp! Waarop hij me aankeek en doodserieus vroeg:... En hoe gaat het nu met je linkeroor? Hahaha....als er toch geen humor bestond. k zit al typend nog lekker even na te lachten....
Tijd om af te ronden... tijd om op mijn linkeroor te gaan :) :) :) ... Tralalala... geduld... tralalala... geduld... tralala...
Huishoudelijke mededeling: dit blog kan ik schrijven omdat Google daarvoor de mogelijkheden beschikbaar stelt. De wetgeving van de EU vereist dat ik bezoekers uit de EU informatie geef over het gebruik van cookies op mijn blog. In veel gevallen vereist deze wetgeving ook dat ik toestemming van gebruikers verkrijg. Google heeft als service deze verplichte melding aan mijn blog toegevoegd met een uitleg van het gebruik van bepaalde Blogger- en Google-cookies door Google, waaronder het gebruik van Google Analytics- en AdSense-cookies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten